Annemarie Schimmel bu kitapta Iran, Osmanli ve Müslüman
Hindistanda sairlerin kullandigi karmasik ve cok yönlü belagat ve imge
sistemine kapsamli bir giris yapiyor. Yüzyillardir kullanilagelen bu
imgelerin, zamanla kusursuzlastigini ve Islam alemindeki degisen
kosullari yansittigini gösteriyor. Schimmele göre, Iran edebiyati dilin
kurallarina kök salmistir ve geleneklerine baglidir, fazla kisisel olmaya
calismaz. Ideal olarak kusursuzca olusturulmus her bir dize cok yüzlü
nadide birer tas gibi olmali ve günlük hayatin gercekligi ile soyut
arasindaki dinamik iliskiyi yansitabilmelidir. Schimmel, Iran
edebiyatinin özünde dünyayi Islam kültürüne gömülü semboller agina
dönüstürdügünü gösteriyor.
